Anton over Anton

foto: Marion Molier

"In een schilderij moeten de dingen in beweging zijn. Het is geen opdracht om het onderwerp statisch, compact, bijna bevroren op het doek weer te geven. Het is geen figuurzaagwerkje waar je niet meer buiten het kader kan komen. Ik schilder het leven tot ver buiten de lijst."

"Het gaat erom hoe het schilderij functioneert. Het schilderij functioneert als een greep, een stuk uit het leven genomen. Er is voor mij geen andere manier om dat moment in mollige verf en zo royaal en rijk mogelijk op het doek te zetten."

"De schilderskunst is geen gemakkelijk vak,  met de koffiepot op de kachel en de kat ernaast. En ook geen gezellige vrouw die mij dan af en toe waarschuwt van “Anton werk niet te hard”. Je staat in je eentje in het atelier. Ik ervaar het echter niet als een eenzaam beroep maar je moet er wel alleen door." 

"Die schriftuur is belangrijk, dat is de herkenning: “hé, dat is een Anton Martineautje”…..De schriftuur werkt mee, net als taalgebruik. Het is vloeken, schelden en huilen. Maar het is ook enthousiasme. Die lading zit ook in de schriftuur. Het zijn de penseelstreken."

foto: Leo van Kuilenburg

"Het is niet met een zekere opzettelijkheid dat ik erotiek aan het schilderen ben. Men schuift het woord er tegenaan. Ik schilder gewoon een mens naakt zoals de mens ook op de wereld komt en dat is bloot. Voor mij wil dat zeggen alles bloot en dus heb ik het vijgenblad ook weggelaten." 

"Voor mij bestaat geen pornografie. Als mensen met elkaar een vrijpartij hebben in wat voor standje ook, of ze nu aan de rekstok hangen of in vreemde kronkels en lichamelijk vlechtwerk terecht zijn gekomen, dan is dat zo."

foto: Leo van Kuilenburg

"Wat ik schilder, is wat in het donker achter de gordijnen in de slaapkamers gebeurt zoals ik dat veronderstel of zoals ik het zelf ook beleefd heb. Ik verbeeld de schoonheid van het potje vrijen, de sensatie, de spanning, maar ook de humor en de tragiek die er dicht tegen aan zit."

"Egon Schiele heeft het vrouwelijk naakt bespied. Als ik zijn prachtige tekeningen zie, dan ben ik onder de indruk. Net als hij willen we graag kijken, we zijn nieuwsgierig. Zoals hij het gemaakt heeft, is die nieuwsgierigheid niet vals, niet gemeen, niet dat je jezelf betrapt op voyeurschap. Nee, het verrast je op een bijzondere manier. Het punt waar je naar kijkt, Het is een punt waar je je ogen niet vanaf houdt. Egon Schiele schildert heel knokige vrouwen, weliswaar geen Rubensvrouwen vol in het vlees maar ze ontroeren mij wel." 

"Ik schilder vaak uitschieters naar het absurdisme, soms verlies ik me in een “bijna” verstrengeling met het surrealisme, de vorm die ik bij Joan Miro in veel van zijn werken zo bewonder door het mysterieuze van ons bestaan."

"Ik heb niet de lust een kunstvorm vanuit een theoretisch plan voor een schilderij vooruit te bedenken. Ik heb op dat gebied, hoe de kunst er nu vandaag uit moet zien, geen aanleg. Het creatieve proces en vormonderzoek naar het best mogelijke als het gaat om “pure” schilderkunst laat ik vanuit het werken aan schilderijen en een zo groot mogelijk aantal tekeningen ontstaan."

"Ik ben een paljas, gesneden uit het zoete hout
van een kinderstoel."